Wig­ilia paschalna jest cen­tral­nym momentem Triduum Paschal­nego i całego roku litur­gicznego, najważniejszym wyrazem litur­gicznej cel­e­bracji mis­terium paschal­nego. Wszys­tkie obrzędy wig­ilii paschal­nej odby­wają się w nocy: nie wolno ich rozpocząć, zanim nie zapad­nie noc, a należy je zakończyć przed świtem niedzieli. Msza święta tej nocy, choćby ją spra­wowano przed północą, jest mszą niedzieli zmartwych­w­sta­nia. Kto uczest­niczy w tej mszy, może powtórnie przyjąć Komu­nię św. pod­czas mszy spra­wowanej w dzień.

Wielki Piątek jest drugim dniem Triduum Paschal­nego — dra­maty­cznym dniem sądu, męki i śmierci Chrys­tusa. Jest to jedyny dzień w roku, kiedy nie jest spra­wowana Msza św. W koś­ciołach odpraw­iana jest Litur­gia Męki Pańskiej, a na uli­cach wielu miast spra­wowana jest pub­licznie Droga Krzyżowa. Jest to dzień postu ścisłego.

Wielki Czwartek jest pamiątką Ostat­niej Wiecz­erzy oraz ustanowienia sakra­men­tów kapłaństwa i Eucharys­tii.

Szósta niedziela Wielkiego Postu nazy­wana jest Niedzielą Pal­mową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku litur­gicznym — Wielki Tydzień.